Bij Beeld & Concept zijn wij gaan zoeken naar wat ons echt interesseerd. Wij zijn wezen zoeken met een spiegel en raam. dit houdt in dat je bestudeert hoe b.v met het raam de wereld ernaar kijkt en spiegel hoe jij zelf ernaar kijkt. Ik Heb mezelf altijd al afgevraagd wie ik zelf nou daadwerkelijk ben. Ik ben wezen mindmappen over mezelf en uiteindelijk 250 onderwerpen gevonden waar ik ieder een foto van nam. Deze foto’s heb ik op alphabetische volgorde gelegd en telkens gekeken welke foto’s mij bijvoorbeeld depressief maken, welke maken mij vrolijk, agressief, creatief, etc en die een kleur gegeven. Hieruit kreeg ik een perspectief van hoe ik een beetje in elkaar zit van wat mij allemaal qua rationeel en emotioneel heeft gemaakt tot wie ik ben. Dit was voornamelijk spiegel gewijs. Tevens ben ik ook met een documentaire begonnen over mezelf die ongeveer 39 minuten duurt. Hier in deze documentaire is zowel het spiegel als raam gebruikt door middel van verschillende perspectieven en interviews van mensen uit mijn wereld.
B&C in periode 2 heeft mij de kans gegeven om mijn studiekeuze te testen.
Door op eigen initiatief een studie te creëren, maar niet te vergeten dat er een behoorlijke aanleg is geweest door Karen Kiene. Wat heb ik allemaal geleerd van Karen?
Je kunt zeggen dat ik hier pas echt heb geleerd kritisch te gaan denken.
Het begon allemaal met het foto’s nemen, tekenen, filmen, verzamen, etc, wat ik meer had moeten doen. Het verzamelen van materialen en voorwerpen begon in een latere stadia. niet te veel nadenken en meer doen, random foto’s, abstract tekenen.
Daarna begin je ze te ordenen in groepen zoals liefde, verlaten, tijd, bovennatuurlijk, verborgen, industrieel, natuur, allerlei associaties.
Uit één van deze series zijn we nieuwe beelden gaan maken met verzamelde materialen en voorwerpen en tijdens dit proces begin je pas echt te gaan na te denken over wat je allemaal aan het maken bent. Zo hebben we het één en ander gehad aan menings verschillen met elkaar, het kunnen uitleggen, van je werk, dat goed kunnen formuleren. Inhoud is belangrijk, wat doet het voor mij, wat vind ik, wat is belangrijk. Voor mijzelf was de vraagstelling een tijdje niet het juiste, er miste iets, ik wil niet een kunstenaar zijn die alleen maar mooie dingen maakt, maar meer inhoud een legitieme beslissing, vraagstelling die belangrijk is.
Het was eerst /dimensies/werelden met elkaar die verwijzen naar iets belangrijks.
Maar toen ik 3d begon te werken zag ik de potentie en de juiste vraag stelling
Het mixen van dimensies om de realiteit in vraag te stellen.
Uiteindelijk zijn we goed gaan kijken naar de juiste richtlijn waar we op moeten focussen
jurdejong 